vrijdag 19 mei 2017

Prooi van Lydia van Houten

Titel:  Prooi
Auteur: Lydia van Houten
Uitgeverij: Kabook
Publicatiedatum: Juni 2017
Pagina’s: 296

Cover
Een hele witte cover met een groot blauw oog van een dier. In het oog zien we een soort van gang ergens in een gebouw. Een eenvoudige maar wel mooie cover. Al is een oog op de cover ondertussen wel een veel gebruikt plaatje. Kleurstelling is wel heel mooi, ook in combinatie met de titel en auteursnaam. De bloedspettertjes doe vermoeden dat er bloed zal vloeien. De achterflap klinkt intrigerend en wekt de verwachting van een spannend boek.

Auteur
Lydia van Houten (1972) begon haar freelance carrière in 2003. Begin 2005 debuteerde Van Houten met de jeugdserie ‘Teken van Drie,’ waarbij Het laatste oordeel werd uitgegeven door Uitgeverij Ellessy. Vanaf 2015 concentreert Lydia zich op het schrijven van thrillers.  Haar thrillerdebuut: ‘Doodstil’ werd door critici goed ontvangen en ontving meerdere vier sterren recensies. In 2016 verscheen haar tweede thriller Het Vervloekte Huis. Een literaire thriller met een bovennatuurlijke mystieke ondertoon. Haar derde thriller Prooi wordt in juni 2017 verwacht. (www.kabook.nl)

Achterflap
De Nederlandse studente Evelyn (Evy) Meyer woont samen met een groepje excentrieke jongeren in Londen, waar ze een kamer huurt in het huis van Joy McAllen, die haar familie tragisch verloor in een vliegtuigcrash.

Sinds haar intrek wordt Evy achtervolgd door nachtmerries en hallucinaties. Alleen medestudente en acteursdochter Lily-Rose Summers trekt zich het lot van de Nederlandse aan. Als Evy in de financiële problemen komt en haar huur niet meer kan betalen, stelt Lily-Rose haar voor aan familievriend en regisseur Martin Dumont. Hij biedt Evy een hostessbaan aan op zijn plezierjacht: Live X.
Dan is Evy getuige van een gruwelijke moord. Ze zit onder het bloed, maar vreemd genoeg kan ze zich niets herinneren. Dit is pas het begin van een reeks bizarre voorvallen...



Mening
Voorgaande twee thrillers van van Houten ook gelezen, de eerste vond ik erg goed (Doodstil) tweede (Het vervloekte huis) viel dan weer een beetje tegen, veel ongeloofwaardigheden in het verhaal. Was daardoor ook erg benieuwd naar deze derde thriller. Ik moet zeggen dat ze mij weer aangenaam verrast heeft na het vorige boek. Het verhaal zit over het algemeen gezien goed in elkaar, sommige punten misschien een beetje over the top en hierdoor wat ongeloofwaardig. Maar op zich het onderwerp, de uitwerking hiervan en de personages zijn goed beschreven. Het over the top gedeelte zit hem denk ik een beetje in de opzet van het verhaal, het doet erg Amerikaans aan, in Amerika kunnen ze sommige dingen ook goed overdrijven (wat niet altijd negatief is wanneer het passend is in een verhaal). In ieder geval is echt niets en niemand wat het lijkt in deze thriller.

Personages worden niet allemaal even uitgebreid naar voren gebracht, dit zorgt voor een stukje mysterie rondom deze personen. Diegene die je denkt te kunnen vertrouwen blijken ook een duistere zijde te hebben. Daar tegenover staat dat Evy als personage goed wordt weggezet, misschien een tikkeltje naïef op een aantal punten, maar wel iemand waarmee je een band opbouwt tijdens het lezen. Je komt redelijk veel over haar te weten, maar dit had van mij nog iets verder uitgewerkt mogen worden in de zin van de relatie met haar ouders en het thuisfront. Hier zou ik nog wel wat meer over hebben willen weten. Verder is het een typische student die geniet van het leven en de mensen om haar heen. Ik moet wel zeggen dat ik de omschakeling van Evy wel vrij abrupt en misschien een tikkeltje ongeloofwaardig vond. Zoals ze eerst was en zoals ze later in het boek ineens is zit wel een heel groot verschil in.


Het verhaal is over de gehele linie vrij spannend met hier en daar een piek en af en toe een dal wanneer het even wat voortkabbelt. De schrijfstijl is prettig en vlot leesbaar en wat mij opviel was dat de hoofdstukken wat langer geworden zijn in vergelijking met voorgaande thrillers. Het verhaal is opgedeeld in vier stukken, proloog, deel 1, deel 2 en een epiloog. Hierdoor weet je al gauw dat je in een ander onderdeel van het boek terechtkomt. Deel 1 en 2 starten beide met mooie quotes, passend bij datgene wat komen gaat. Wat ik leuk vond is dat het verhaal zich in Londen afspeelt (ik hou van Londen!), veelal kiezen Nederlandse auteurs ook voor Nederland als setting.

Al met al vond ik Prooi een prettige leeservaring. Goed plot, opzet van de personages goed uitgewerkt en de nodige verrassende wendingen zorgen dat je door wil blijven lezen om te weten wat Evy nog meer te wachten staat.

Spanning: 3,5
Plot: 3,5
Leesplezier: 4 
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4

Dat houdt in dat Prooi van Lydia van Houten een mooie 4 kraaien mag bijschrijven op haar lijstje.

Amanda


zaterdag 13 mei 2017

Verwoest van Margje Woodrow

Over de schrijfster:
Margje Woodrow (1975) is leerkracht en schrijfster. Haar werk als docent komt terug in haar debuut Examendeal (2013), een boek over examenfraude. In 2014 volgde de volgende spannende jeugdroman: Geraakt en weer een jaar later was daar Kater (2015).
In 2017 verschijnt de jeugdthriller Verwoest



Achterflap:
Bij het graf van haar broer Milan doet Juul een schokkende ontdekking. In de aarde is DOEN + DURVEN = WAARHEID gekerfd.
Dan vindt Juul een witte envelop met een dare in ruil voor de waarheid over Milans dood.

Juul besluit de opdracht uit te voeren; ze móét weten wat er met Milan is gebeurd.
Maar dan volgen de 'dares' zich in moordend tempo op. Juul zit klem in een obscuur spel.
Lukt het haar om de waarheid te achterhalen? Of wacht Juul hetzelfde lot als Milan

Mijn mening:
Verwoest heeft een prachtige cover die mij gelijk deed huiveren. Een besmeurde hand voor een paar angstige ogen met als extra detail een band om het boek met de tekst “Niet betreden, Politie”. Een cover die zeer goed bij het verhaal past en waar veel aandacht aan is besteed.
Verwoest is het verhaal van Juul die een heftige tijd doormaakt wanneer haar broer Milan omkomt en haar moeder het niet op kan brengen verder te gaan met haar leven.
De dood van Milan wordt dood gezwegen omdat de moeder van Juul het niet aankan, het gezin gaat door een hel.
Wanneer Juul geconfronteerd wordt met aanwijzingen dat de dood van Milan misschien wel geen ongeluk is besluit ze zichzelf ten kostte van alles in grote problemen te brengen.
Ze neemt haar beste vriendin Fleur in vertrouwen en samen proberen ze de waarheid boven water te krijgen.
Als ze eenmaal A hebben gezegd is er geen weg meer terug en is er een spel van manipulatie en machtsmisbruik gestart wat zijn weerga niet kent.
Het maken van opnames en de bedreigingen deze openbaar te maken zorgen er helaas in de realiteit dagelijks voor dat mensen zich in hele benarde posities brengen en er voor hun geen weg weer terug is.
Verwoest is buiten een hele spannende beklemmende thriller waarbij je de angst en de onmacht van de vriendinnen tot op je bot voelt ook een boek met emoties. Het verlies van een kind voelt voor een moeder als een amputatie van je belangrijkste lichaamsdeel.
Het verhaal beschrijft ook mooi dat het gevoel van een moeder dat iets niet klopt altijd waar is. Vroeg of laat komt de waarheid aan het licht, helaas moet daar soms een nare periode aan vooraf gaan.
Verwoest is een jeugdthriller die ook zeker voor volwassenen een aanrader is, ik heb van de eerste tot de laatste bladzijde genoten van de spanning en de plot heeft mij zeker verrast.
Verder wil ik nog kwijt dat het boek zowel van buiten als van binnen aandacht heeft besteed aan details. De stukken die geschreven zijn vanuit de dader springen eruit, deze bladzijden zijn donker en leesbaar door een lamp die erop schijnt. De berichtjes verstuurd door de dader zijn goed gekaderd wat het lezen aantrekkelijk maakt.

Originaliteit: ****
Schrijfstijl: *****
Spanning: *****
Psychologie: ****
Plot: ****

Verwoest krijgt van mij dik verdiend 4,5 ster!



winactie Zoektocht terug van Marina Folkers

"Ze hield haar adem in. Dit kon niet waar zijn. Toch... die stem... Het was alsof ze teruggezogen werd in de tijd."

Wanneer Caitlin een paar dagen met een vriendin naar Londen gaat, laat ze haar vriend Steven met tegenzin achter in het Noorden van Engeland. In de hoofdstad kruisen heden en verleden elkaar geheel onverwachts. Al haar zekerheden, waaronder haar jarenlange, stabiele relatie, worden aan het wankelen gebracht. Ze klampt zich vast aan haar dromen, waarbij ze probeert een pijnlijk geheim verborgen te houden. Dit wordt haar echter moeilijk gemaakt door Max Jordan - filmster en befaamd charmeur -, die met plezier aan haar overtuigingen rammelt en daarmee de boel nog meer op de kop zet.
Via het bruisende uitgaansleven van Londen en de stranden van Cornwall raakt Caitlin het spoor totaal bijster. Lukt het haar de weg weer terug te vinden?


Het nieuwe boek van Marina Folkers krijgt enthousiaste reacties. Bianca mocht haar wat vragen stellen en tevens mogen wij een exemplaar van het heerlijke Zoektocht terug verloten.


Via deze link kan je het interview met Marina Folkers lezen:

http://boekinkt.blogspot.nl/2017/05/interview-met-marina-folkers.html


In dit interview vertelt Marina over een vreemde hobby. Welke hobby is dat?

Stuur jouw antwoord naar: Inkkroon@hotmail.com en zet in jouw onderwerpregel de titel van het boek.

Interview met Marina Folkers

1. Wie is Marina Folkers, kun je kort iets over jezelf vertellen?

Heel kort? Lees gauw dit interview, dan weet je straks wat meer over mij 


2. Hoe ben je ertoe gekomen een feelgood te schrijven?

Het genre heeft mij gekozen, denk ik. Ik ben er nooit voor gaan zitten, in de zin van: ‘Hmm, wat voor genre zal ik schrijven?’Zelf lees ik graag feelgoodboeken en ze zeggen toch dat je moet schrijven wat je zelf graag leest? Dat doe ik dan maar!


3. Is schrijven je hobby of je baan? Als schrijven je hobby is, wat doe je dan daarnaast voor werk?

Ik ben fulltime moeder. Daarnaast schrijf ik. Het schrijven is een tijdrovende klus en het voelt voor mij minder vrijblijvend dan een hobby.

4. Faye en Sean was je debuut, en gelijk een daverend succes, was het daardoor lastig of juist makkelijk om door te gaan? Je moet je debuut evenaren of zelfs proberen te verbeteren lijkt mij, zorgt dat voor meer druk, of geeft het juist vertrouwen in jezelf?

Zoektocht terug was al klaar toen Faye en Sean verscheen, dus wat dat betreft heb ik geen druk bij het schrijven ervaren. Maar toen Zoektocht terug verscheen kreeg ik wel last van die spanning. Ik heb zulke prachtige reacties gehad op Faye en Sean en zulke mooie recensies, dat voor mijn gevoel de lat erg hoog ligt. Lezers hebben nu bepaalde verwachtingen en ik kan alleen maar hopen dat ik ze met Zoektocht terug niet zal teleurstellen. Met mijn derde boek zal ik wellicht meer last van die druk hebben en zal ik er een weg in moeten vinden dat het mijn schrijven niet gaat beïnvloeden. Net als met Faye en Sean en Zoektocht terug wil ik weer een roman schrijven die ik zelf ook zou lezen. Een roman die 100% van mezelf is.

5. Persoonlijk vind ik Faye en Sean een leuke chicklit/feelgood cover hebben, de cover van Zoektocht terug is totaal anders, is dat bewust?

Goeie vraag! Als je naar de covers kijkt, zou je inderdaad kunnen denken dat het niet om een vergelijkbaar boek gaat. Het is niet iets waar ik zelf bewust voor heb gekozen.
De vormgever van Ellessy komt met een ontwerp naar aanleiding van een samenvatting van het verhaal en wat de schrijver en/of uitgever aandragen. Deze keer kwam zij met deze opzet. Hier kon ik feedback op geven en samen kwamen we vervolgens tot een bepaald resultaat. De afbeelding is in eerste instantie symbolisch. De golven van de zee geven het komen en gaan van gevoelens weer en de rotsen staan symbool voor de obstakels in het leven van de hoofdpersonen. Een hele leuke bijkomstigheid is dat dit ook echt een strand in Cornwall is, dat lijkt op het strand dat mij zo geïnspireerd heeft. Dat maakte dit ontwerp voor mij extra bijzonder.
Beide boeken vallen trouwens niet binnen een specifiek genre. In dat opzicht past er ook niet een specifieke stijl cover bij. Het is niet typisch chicklit, niet 100% Young adult of New Adult, maar lezers van de genoemde genres zullen zeker van Faye en Sean en Zoektocht
terug genieten. Misschien dat elke cover een bepaalde doelgroep zal aanspreken, maar ik hoop dat ze na het lezen van de ene roman ook zullen worden uitgenodigd de andere te lezen.




6. In beide boeken draait het om de liefde van twee hoofdpersonen, zijn deze geheel fictief of gebruik je deels mensen uit je eigen omgeving?

Ja, het is pure fictie, alhoewel er vast onbewust karaktereigenschappen gebruikt zijn van mensen die ik ken of ergens ben tegengekomen.


7. Door welke schrijvers wordt jij geïnspireerd?

Ik kan niet zeggen dat een bepaalde schrijver mij inspireert. Ik probeer mijn eigen schrijfstijl te ontdekken en te ontwikkelen.


8. Lees je zelf veel en zoja welk genre? Is dat ook veelal chicklit/feelgood of juist niet?


Ik heb periodes waarin ik veel lees en dan lees ik inderdaad feelgoodboeken.



9. Denk je er wel eens over na om bijv. een thriller te schrijven?

Er wordt mij vaker gevraagd of ik een ander genre zou willen schrijven, maar ik kom eigenlijk nog maar net om de hoek kijken als schrijver en dus ook in dit genre. Bovendien zie ik nog genoeg mogelijkheden om mij in dit genre te ontwikkelen. Thrillers lees ik niet graag, dus kan ik me op dit moment ook niet voorstellen dat ik ooit een thriller zou gaan schrijven. Maar wie weet…? Ooit?

10. wat zijn je hobby’s?

Schrijven, lezen, naar muziek luisteren, latte macchiato drinken (het liefst in de zon – in de tuin of op een terrasje!) en visarenden volgen. Huh? Wat? Ja, dat.



11. Dan nog wat persoonlijke vragen die niets met het schrijven te maken hebben:

· Wat is je lievelingseten? Kun je zelf goed koken of ben je meer van het uit eten? Favoriet: Indiaanse curry – ontdekt in Engeland. Heerlijk! Als ik mag kiezen tussen zelf koken of uit eten, kies ik voor uit eten. Lekker en makkelijk.

· Welke televisieprogramma’s kijk je graag of hou je bijv van Netflix series?
Televisie kijk ik nauwelijks. Ik houd van romantische komedies. Alweer feelgood dus J

· Wie/wat staat er op je achtergrond van je telefoon?
Niets! Ik heb niet zoveel met mijn telefoon. Op mijn laptop heb ik een foto van een speciaal strand in Cornwall. Mag dat ook?

· Wat is je favoriete vakantie (land)?
Momenteel: Engeland. Het liefst splits ik dan mijn vakantie op: deels in Londen en deels op het Engelse platteland. Maar Frankrijk is een tweede favoriet.

· Ben je een ochtend of een avondmens?
Geen van beiden! haha

· Waar kunnen we je nachts voor wakker maken?
Mijn slaap is mij heilig, zeker sinds ik moeder ben. STOOR ME NIET! ;)

Bij zonsondergang van Nora Roberts

Over de schrijfster:
Nora Roberts (Silverspring, Maryland, 1950) geboren als Eleanor Marie Robertson, is een Amerikaanse bestsellerauteur, die al meer dan tweehonderd boeken schreef, vooral in de genres 'liefdesroman' en 'romantische thriller'. Wereldwijd werden rond de vierhonderd miljoen boeken gedrukt en in vijfendertig talen vertaald.
Roberts maakte haar schrijversdebuut in 1995 onder het pseudoniem J.D. Robb met de thriller Naked in death (Vermoord naakt ), de start van de zogeheten 'In Death'-serie die in 2014 al bijna vijftig delen omvatte. In 1980 gaat ze in zee met de toen nog jonge uitgever Silhouette, die vooral auteurs naar zich toetrok die bij uitgever Harlequin niet aan de bak kwamen. In 1981 publiceerde ze haar eerste liefdesroman Irish Thoroughbred. Roberts zou nog drieëntwintig boeken via Silhouette publiceren. Daarna ging het hard en schreef ze nog vele boeken in het romantische, hartstochtelijke genre. Vanaf 1999 werd elk boek van haar hand een New York Times bestseller en belandden er meer dan honderd op de Times bestsellerlijst. Ook werd een aantal boeken verfilmd, waaronder Midnight Bayou en Tribute.
Voor haar werk is Roberts talloze malen bekroond. Een greep uit haar prijzenkast. Ze won in de periode 1992-2009 twaalfmaal de RITA Award, en in de periode 1983-1989 zevenmaal de Golden Medallion Award, beide uitgereikt door de prestigieuze RWA (Romance Writers of America). Time Magazine noemde Roberts een van de honderd meest invloedrijke mensen van de Verenigde Staten in 2007.
Aan het begin van 2015 stond Roberts' boekenteller al op ruim tweehonderd exemplaren

Achterflap:
Alice Bodine heeft er geen zin meer in. Altijd de regeltjes volgen, altijd aan verwachtingen voldoen en altijd vergeleken worden met haar perfecte oudere zus Maureen. Dus op de dag dat Maureen gaat trouwen, loopt Alice weg van de familieranch. Maar de vrijheid die een tiener voor ogen heeft is heel anders dan de vrijheid die ze krijgt. Twee jaar later wil ze terugkeren naar haar liefhebbende familie – ouder, wijzer, en vooral nederiger. Maar dan wordt ze ontvoerd, en vervliegt alle hoop dat ze haar familie ooit terug zal zien. Vijfentwintig jaar later gaat het goed met de ranch. Maureen, haar man en drie kinderen hebben een zeer succesvol bedrijf opgezet en alles lijkt in orde. Maar het verdriet van de verdwijning van Alice is er nog steeds en overschaduwt het geluk en succes. Tot op een dag een mishandelde vrouw langs de kant van de weg wordt gevonden en naar het ziekenhuis wordt gebracht. De vrouw blijkt Alice te zijn, en langzaam begint haar weg terug naar herstel. Maar degene die Alice al die jaren geleden ontvoerde is nog steeds op vrije voeten…


Mijn mening:
Bij zonsondergang begint met een aangrijpende proloog waarin je getuige bent van de poging van Alice om terug te keren naar haar familie, helaas wordt ze tijdens deze reis ontvoerd door een man die snode, bizarre plannen met haar heeft.
Ondertussen probeert haar familie de verdwijning van Alice te accepteren voor zover dat te accepteren valt en bouwt Maureen samen met haar man en drie kinderen een mooi bloeiend bedrijf op. De kinderen Bodine, Chase, en Rory, inmiddels volwassen storten zich allemaal in het bedrijf wat loopt als een tierelier.
Als Cal Skinner, de perfecte cowboy terug ten tonele verschijnt en een baan accepteert binnen het familie bedrijf fladderen de vlinders op volle toeren.
Ondanks dat het gezin hun zaakjes goed op orde heeft ontstaan er toch zorgen als blijkt dat er in de buurt twee meisjes vermoord worden. De schrik zit er goed in, en de impact die dit heeft op de gasten is onvoorspelbaar.
Dan wordt er een derde vrouw gevonden en dit blijkt Alice te zijn, zij is zwaar getraumatiseerd en de familie Bodine – Longbow gaat samen met haar de strijd aan om haar te helpen deze periode, zo ver mogelijk is, te verwerken.
Ondertussen blijft in het achterhoofd mee spelen dat haar ontvoerder nog niet gevonden is, de angst op een herhaling wordt daarmee niet uitgesloten.
Bij zonsondergang is een van de vele boeken van Roberts die ik heb gelezen, het is een dikke pil van maar liefst 480 bladzijden. Helaas vond ik Bij zonsondergang een van de mindere.
Zowel de romantiek als de spanning blijven wat steken, waardoor ik op beide fronten de diepgang mis.
Zowel de romantiek als de spanning blijven in mijn ogen te oppervlakkig, ik voel geen kriebels. Zet ook wel vraagtekens bij het zo makkelijk accepteren van de verdwijning van Alice in zo’n hechte familie, er is eenmalig een detective ingehuurd en daar is het bij gebleven. De spanning was mij iets te ongeloofwaardig, te voorspelbaar, ik ben geen enkel moment tot nadenken gezet. Het gezin Bodine-Longbow is hecht en zorgzaam naar elkaar maar ik voelde niet de diep gewortelde emoties bij mezelf.
Overigens heb ik geen enkel moment getwijfeld om te stoppen met lezen, het boek leest prettig en de schrijfstijl van Roberts is altijd aangenaam.
Bij zonsondergang is een country en western roman met een vleugje spanning, de plot bevatte nog wel een verrassingselement die ik niet aan had zien komen. Verder was het een Nora Roberts verhaal met een mooi einde.


Originaliteit: ***
Spanning: **
Schrijfstijl: ****
Psychologie: **
Plot: ****


Bij zonsondergang krijgt van mij 3 sterren
Bianca

quotes


Blankenberge Blues van Pieter Aspe en Koen Strobbe

Over de schrijvers:
Pieter Aspe blijft verbazen. Als ’s lands belangrijkste thrillerauteur is hij er de man niet naar om teren op zijn succesvolle Van In-reeks. Hij komt verrassend voor de dag met de originele stand-alone Blankenberge blues. Bovendien besloot hij samen te schrijven met zijn poulain Koen Strobbe, de revelatie uit zijn eigen talentenjacht, de Aspe Award 205

Achterflap:
Aan de winterse kust smeedt een bont allegaartje van mensen een niet-alledaags complot nadat een van hen een aangespoelde potvis vond. In het dode dier zien ze namelijk een unieke kans om rijk te worden. In de darmen van een potvis zit immers amber, een goedje waarvoor de parfumindustrie veel geld veil heeft. Spijtig detail: een aangespoelde walvis opensnijden is bij wet verboden. De bende kan echter niet aan de lokroep van het grote geld weerstaan en besluit op zoek te gaan naar een koper in het illegale circuit.

Langzaam maar zeker komen alle spelers in het verhaal zichzelf tegen en wordt de finale confrontatie met de professionele misdaad onvermijdelijk.

Blankenberge blues is een spannend verhaal, doorspekt met milde, soms wat zwarte humor. De roman speelt zich af in een soort twilightzone: de kust zoals maar weinigen ze kennen, wanneer de zomer, de zon en de toeristen verdwenen zijn.

Mijn mening:
Op de cover de aangespoelde potvis, dat is in één woord het thema van het verhaal. Daaromheen lees je nog allerlei belangrijke bijkomstigheden die het boek tot een smeuïg verhaal maken.
Het verhaal met de potvis draait om de volgende hoofdpersonen:

Alain:                                    Al sinds zijn jeugd verliefd op Betty, maar de relatie heeft o.a vanwege het leeftijdsverschil geen stand gehouden, inmiddels hebben ze wel weer meer dan contact met elkaar.
Betty:                                   Runt hotel Bellevue, maar moet alle zeilen bijzetten om haar hoofd boven water te houden.
Babs:                                    Dochter van Betty, vader onbekend. Werkt na een mislukte studie noodgedwongen in het hotel van haar moeder.                                
Victor Borkelmans:         Schrijver, verwikkeld in een vechtscheiding, logeert in Bellevue om te werken aan zijn nieuwe boek, wordt nogal op de huid gezeten door zijn uitgever nadat zijn eerste boek een daverend succes
was. Helaas lukt het hem nu niet om inspiratie te vinden tot nog een succes verhaal.
Herman Buyck:                 Oom van Alain, heeft zijn slagerij verkocht en het geld goed bedoeld geïnvesteerd bij een bank.
Magalie:                              Heeft haar pijlen op Herman gericht maar komt van de koude kermis thuis. Zij kwijnt een beetje weg in Blankenberge, omschrijft het als Benidormachtige toestanden.
Peg:                                      “vriendin ” van Victor.  

Deze zeven mensen raken verstrikt in het complot rondom de potvis. Alain ontdekt tijdens een
wandeling op het strand een aangespoelde potvis en ruikt miljoenen, al snel komt hij tot de
ontdekking dat het hem niet gaat lukken dit beest in zijn eentje te ontleden en roept hulp in van zijn
oom Herman, die helpt hem natuurlijk graag  in ruil voor een deel van de winst. Hierna volgen er
zowel hilarische als spannende ontwikkelingen waarbij je je als lezer gelijk afvraagt of deze hele actie
tot het gewenst succes gaat leiden.
Rondom de perikelen van de potvis ontwikkelt zich nog een verhaallijn rond de achtergrond van Babs
die naar de plot toe voor vele verrassingen zorgt.
De rol van Alain als leider wordt tijdens het lezen langzaam overgenomen door iemand anders, dit
geeft het verhaal een extra dimensie, daar is duidelijk goed over nagedacht. Wie het is laat ik in het
midden, dat zal je zelf ontdekken als je besluit dit boek te gaan lezen.
Het taalgebruik bevat een Vlaams accent en is zowel humoristisch als met momenten walgelijk
realistisch beschreven.
Alsof je zelf op het strand bent en de lucht en viezigheid kan ruiken.

Met open mond keek hij omhoog, precies op het moment dat een grote zilvermeeuw
boven hem een klodder grijsgroene drek liet vallen. Recht in zijn mond.

Blankenberge blues van Aspe en Strobbe is een debuut wat zeker smaakt naar meer, ik hoop dat hier
een nieuw schrijversduo is geboren. Ze vullen elkaar perfect aan waardoor je als lezer bediend wordt
met een verhaal vol humor, spanning en ook de romantiek is volop aanwezig.
Ik heb van de eerste tot de laatste pagina genoten.

Originaliteit: ****
Schrijfstijl: ****
Psychologie: ****
Spanning: ****
Plot: ****

Blankenberge blues krijgt van mij dik verdiend 4 sterren!
Bianca


maandag 1 mei 2017

Leesels van Bianca

Kiki van Dijk, Ibiza - De erfenis, is mij helaas wat tegen gevallen dus die laat ik maar snel achter me.
Ik ga daarna gelijk verder in een roman die luistert naar de naam Zoektocht terug, geschreven door Marina Folkers, haar debuut Faye en Sean was mij heel goed bevallen dus ik hoopte weer te gaan genieten van een aantal uren leesgenot.


Nou dat is dubbel en dik goed gekomen hoor, ik vond hem weer geweldig. Deze keer zijn Caitlin en Max de hoofdpersonen, beiden zijn elkaar als eens eerder in een hele vervelende situatie tegen gekomen maar denken van elkaar dat ze dat vergeten zijn. Het gevecht tussen aantrekken en afstoten is in volle hevigheid los gebarsten en ook de emoties draaien overuren.
De recensie van Zoektocht terug zal op Boekinkt verschijnen omdat deze natuurlijk niet onder de categorie thrillers valt.
Daarna is het voor mij weer de hoogste tijd voor een wat spannender boek, ik vind een roman tussendoor echt heerlijk maar daarna moet ik toch echt weer een thriller ter hand nemen. Het wordt in dit geval Evenwicht van Jacqueline Coppens, een debuut wat ik in een kleinschalige leesclub lees.
De eerste reacties zijn veelbelovend en nadat ik het boek gisteren uit gelezen heb kan ik het jullie zeker aanbevelen.
Evenwicht is een medische thriller met veel oog voor persoonlijke problematiek en het omgaan met medische gegevens.

Hoe liggen de verhoudingen onderling en wanneer moet je echt aan de bel trekken? Zeer realistisch en naar het eind toe spannend, verder wil ik er nog niet teveel over loslaten.
Tussendoor gaan we thuis even aan de klus want binnenkort worden onze nieuwe meubelen geleverd, voor dat kan plaats vinden moeten we nog een muur in een andere tint verven.
Daarna gaan we weer vrolijk verder met lezen, Bij zonsondergang van Nora Roberts, een dikke pil van 480 blz,  vond ik een wat mindere dan alle vorige van Roberts die ik al gelezen heb. Bij zonsondergang bleef wat steken tussen de romantiek en de spanning, hij blonk voor mij naar geen van beide kanten uit, iets te oppervlakkig dus, maar wel gewoon uit gelezen en toch met smart wachten op de volgende.

Dan pak ik achter elkaar twee Vlaamse boeken op, de eerste is Blankenberge blues van Pieter Aspe en Koen Strobbe, een verhaal met een heerlijke schrijfstijl, alsof jezelf aanwezig bent bij het ontleden van een potvis, neus dichtknijpen zou ik zeggen. Blankenberge blues heeft een aangespoelde potvis als hoofdonderwerp maar de schrijvers zijn er met vlag en wimpel in geslaagd om daaromheen een aantal bijzaken mooi in het verhaal te verweven. Vervolgens ga ik gelijk verder in Bloedlijn van Marc Peirs, helaas voor mij een tegenvaller. De schrijfstijl pakt me niet, de namen blijven maar niet hangen, helaas voor mij geen topper maar dat kan voor jou natuurlijk anders zijn.
Nu druk met koffer pakken en de zon opzoeken, zodra ik terug ben horen jullie welke boeken ik in het zuiden heb gelezen.

Tot de volgende keer!
Bianca





De pier van Claire Douglas

Titel: De pier
Auteur: Claire Douglas 
Uitgeverij; Manteau i.s.m. A.W. Bruna 
335 pagina's 

De Britse Claire Douglas werkte vijftien jaar als journalist voor vrouwentijdschriften en nationale dagbladen, maar ze droomde al van een schrijfcarrière toen ze zeven jaar oud was. 
Haar wens werd vervuld toen ze de Marie Claire-debuutwedstrijd won met haar psychologische thriller The Sisters. 
Douglas woont in Bath met haar man en twee kinderen.

Bijna twee decennia geleden verdween de eenentwintigjarige Sophie Collier. Ze werd voor het laatst gezien op de oude victoriaanse pier in het kustplaatsje Oldcliffe. Sindsdien wordt haar beste vriendin Frankie geteisterd door nachtmerries over de verdwijning. Om de vreselijke herinneringen zo ver mogelijk achter zich te laten, verhuisde ze naar Londen. Maar na een telefoontje van Sophies broer met de mededeling dat er een lichaam is gevonden, kan ze niet langer vluchten voor het verleden. Frankie heeft zo haar eigen geheimen en kijkt er niet bepaald naar uit om terug te keren naar het dorp waar ze opgroeide. En het ziet ernaar uit dat ze niet de enige is in Oldcliffe die iets te verbergen heeft.

Het verhaal is opgebouwd uit hoofdstukken die uit het perspectief van Frankie of Sophie verteld worden. Het varieert in verschillende tijden van vroeger tot heden en dit is allemaal goed te volgen. Dit zorgt er ook voor dat het verhaal boeiend blijft. 

Je merkt dat Frankie worstelt met het verleden en ook met haar geheimen die ze al die jaren met zich meedraagt. Af en toe moet je even goed opletten omdat ze nogal eens in zichzelf staat te praten en dan heeft ze het voornamelijk tegen Sophie. De momenten dat ze terugkijkt in het verleden die ze samen met Sophie heeft beleeft en waarbij geheimen zijn ontstaan tussen hun beide worden steeds duidelijker en je merkt dat Frankie twijfelt of Sophie ze toch heeft doorverteld of dat zij ze zelf aan het daglicht moet brengen.

‘Ik ben op de vlucht geweest voor mijn verleden. Nu heeft dat verleden mij ingehaald en ik voel me op het verkeerde been gezet, ik ben de regie kwijt.’

De spanning is voelbaar tijdens het lezen en Frankie wordt steeds meer in het nauw gedreven. Frankie wil ervoor zorgen dat het verleden opgehelderd wordt, maar tevens wordt ze tegengehouden en worden de dreigementen naar haar toe steeds erger. Ze staat op het punt om alles achter zich te laten en terug te gaan naar Londen. Daniel de broer van Sophie houdt haar tegen en samen gaan ze verder op onderzoek. Zullen ze er eindelijk achterkomen wat er daadwerkelijk is gebeurt op de dag van de vermissing van Sophie? En kan het leven van Frankie daarna weer gewoon verder gaan?

Laat je meevoeren in een spannend verhaal met een verrassend plot en een goede verhaallijn. De pier is wat mij betreft een aanrader die op menige “gelezen lijst’ terecht moet komen.

Plot.              : 4,5
Schrijfstijl.    : 4,5
Originaliteit : 4
Psychologie :  4,5
Leesplezier  : 5
Spanning.    : 4,5

Ik geef  ‘De Pier’ 4,5 sterren
Danielle

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...