Om deze boeken moest ik huilen...door Suzanne

'Mijn vriend Ben' (Julia Romp) en 'Een held van een hond' (Allen Parton & Sandra Parton).

Ben is een klein, zwart-wit zwerfkatje dat bij Julia in Londen is komen aanlopen. Hij kan het uitstekend vinden met Julias negenjarige zoon George. George is autistisch en leeft helemaal op door Ben, hij praat zelfs weer met zijn moeder. Maar als Ben op een dag spoorloos verdwijnt is George helemaal van slag. Wanhopig zet Julia een grote zoekactie op touw, maanden gaan voorbij, totdat er een telefoontje komt uit het tachtig kilometer verder gelegen Brighton.

Een held van een hond:

Allen Parton werd begin jaren negentig als militair tijdens de Golfoorlog uitgezonden, terwijl zijn vrouw thuis met twee jonge kinderen achterbleef. Tijdens een ongeluk liep Allen een ernstige hoofdwond op dat hij zwaar gehandicapt werd en zelfs het grootste deel van zijn geheugen kwijt was - hij kon zich zijn vrouw en zijn kinderen niet eens herinneren... Sandra was opgeleid als verpleegster en hoopte door intensieve zorg Allen te helpen. Jaren van revalidatie hielpen wel iets,

maar de Allen van na het ongeluk was niet meer de Allen aan wie ze ooit haar jawoord gaf. Sandra moet alles op alles zetten om haar echtgenoot, en de vader van haar twee kinderen, niet voorgoed te verliezen. En toen was daar Endal: een labradorpuppy met zijn eigen problemen. Een banjer, die zich keer op keer in de nesten werkte. Tot hij Allen en Sandra in zijn hondenhart sloot, en vanaf dat moment hun wereld compleet veranderde met zijn hulp, liefde en streken. Dit is hun inspirerende verhaal.

Dit zijn 2 van de boeken die mij ontroeren. Het zijn allebei boeken die de band omschrijven die je in dit geval met een kat of een hond kunt hebben. Daarnaast wordt ook heel mooi beschreven wat een dier zowel mentaal als fysiek voor ons kan betekenen. Ik hou zelf ook heel erg van dieren en dit is dan ook heel herkenbaar voor mij! De band die je met een dier kunt hebben is gewoon super mooi!! Deze boeken zijn dan ook zeker aanraders!!

Huivering van Bernard Minier

De cover

Dit is weer zo`n omslag waar ik helemaal warm voor loop: het oog van een dier. Welk dier, dat is dan nog wel even de vraag, maar in de weerspiegeling van het oog is ook een mysterieus plaatje te zien. Hier gaat mijn fantasie gelijk mee aan de haal en dan de titel, ook al iets spannends en roept gelijk een gevoel op van onbehagen. Ik ben benieuwd hoe het 600 pagina`s tellende boek gaat verlopen…. Ben er wel even zoet mee denk ik zo.

Het verhaal

'Ze besefte nu dat zelfs de momenten van pijn en verdriet niets waren in vergelijking met deze hel. Dit niet-bestaan, begraven op deze niet-plek. Afgescheiden van de wereld.'

Wanneer Martin Servaz, de 41 jarige politiecommandant van de recherche uit Toulouse, en zijn onderzoeksteam op de moord gezet worden van de tweeëndertig jarige lerares Claire Diemar heeft Servaz al gauw door dat er iets vreemds is aan deze hele geschiedenis. In het Franse universiteitsstadje Marsac worden meerdere gruwelijke moorden gepleegd.

Algauw lijkt het erop dat de dader de sinds de winter van 2008 op 2009 ontsnapte seriemoordenaar Julian Hirtmann is. De Zwitserse voormalig officier van justitie van Génève was ontsnapt uit de Wargnier Kliniek, slechts enkele dagen nadat Servaz hem daar in zijn cel had opgezocht. Servaz en Hirtmann hebben een verleden, ze delen dezelfde passie voor Mahler, de Oostenrijkse componist. Sinds de ontsnapping van Hirtmann heeft Servaz last van nachtmerries. Is dit de kans voor Servaz om zich los te maken van zijn nachtmerries of wordt het juist nog erger?

Servaz en zijn team proberen de dader van de gruwelijke moorden op te sporen. Is Hirtmann wel de dader? Wanneer het lijkt dat de dader het op Servaz gemunt heeft door hem mails te sturen en in zijn computer in te breken, wordt het wel heel persoonlijk en wordt ook Servaz' dochter Margot extra in de gaten gehouden. Kan Servaz zijn demonen de baas en weet hij de juiste dader te pakken voor degene hem te pakken krijgt?

Mijn mening

'Iedereen heeft zijn geheimen, iedereen heeft wel iets te verbergen en niemand is alleen maar wie hij lijkt te zijn.'

Al gauw zit ik in de wereld van moord en gekonkel. Wie spreekt er de waarheid? Wat is het verleden van Servaz en Hirtmann? De spanning wordt heel langzaam op gebouwd, maar door alle personages krijg je steeds meer grip op het verhaal. Het wereldje in de universiteitsstad Marsac kent vele geheimen. De verschillende verwikkelingen maakt het interessant, het blijkt al gauw dat iedereen een band heeft met het verleden en juist dit verleden, daar heeft Servaz moeite mee.

'Jullie waren onafscheidelijk en al die tijd kon hij maar aan één ding denken; datgene van je afpakken wat jou het meest dierbaar was.'

De personages zijn erg goed beschreven. De lezer krijgt een goed beeld bij elk van hen. Persoonlijk had er van mij iets meer vaart in mogen zitten, maar door de langzaam opbouwende spanning krijg je wel een beter beeld van de situatie en gaan mijn gedachten menigmaal weer een andere kant op en krijgt mijn fantasie weinig rust. Telkens word ik op een ander spoor gezet. Er zijn meerdere personen die verdachte acties hebben waardoor ik afgeleid word en het op een gegeven moment zo erg was dat zelfs ik niemand meer vertrouwde.

De schrijfstijl van Minier heeft dan wel een lange aanloop tijd naar de actie, maar neemt je wel mee zo diep in het verhaal dat je als lezer ook je eigen verhaal gaat maken in je hoofd tijdens het lezen.  

Zodra je het plot nadert, begint de spanning aardig op te lopen, dan komt de actie die ik best lang heb gemist, maar door de schrijfstijl en de meerdere verdachte personages was het gewoon een goed boek om te lezen. Het plot is onverwacht en neemt je mee in een heel andere wending als die ik in mijn hoofd had. En zelfs tot de laatste bladzijde kon er nog iets gebeuren..
Bernard Minier maakt me met zijn open einde nu al nieuwsgierig naar zijn volgende boek, want volgens mij gaan we nog meer beleven met politiecommandant Martin Servaz…

Het begin van de 600 bladzijden waren wellicht wat traag maar met de fijne schrijfstijl van Minier, de goede beschrijving van alle personages en de opgebouwde spanning bleef ik tot het einde geboeid, het plot had ik nooit aan zien komen en zeker het einde maakt dat ik Bernard Minier op mijn lijstje bijschrijf bij schrijvers waar ik meer van wil lezen.

Wat ga ik lezen?

Op de Boekenbeurs ontmoette ik Candy Dulfer. Opnieuw, na een jaar of 35 (ja, dat is best veel). Ik stond als gupje bij het andere jonge gupje wat stoer sax speelde met haar eigen band Funky Stuff. De jaren daarna werd ze wereldberoemd door het nummer Lily was here met Dave Stewart en met het spelen bij Prince.
Nu is net een boek uit over haar leven. Is dat niet wat te vroeg? Dat ga ik eens lezen, maar ze heeft genoeg meegemaakt in al die jaren. Ik ben in ieder geval erg benieuwd naar die 35 jaar. Opvallend trouwens hoe relaxt de vrouw is , als je de aanstelleritus bij andere mensen op de beurs meemaakte. Auteurs die afgeschermd werden door mensen van de uitgeverij. Candy had voor iedereen een praatje.

Maar het boek wat ik ga lezen:
Candy Dulfer stond op haar vijfde al met een saxofoon in haar handen – misschien niet zo gek als je vader een bekend saxofonist is. Maar daarna ging het wel extreem hard: op haar elfde speelde ze in de band van Rosa King, op haar veertiende had ze haar eerste eigen band, waarmee ze nog voordat ze eindexamen had gedaan al in het voorprogramma van Madonna stond. Sindsdien speelde en speelt ze met muzikale helden als Prince, Van Morrison en David Sanborn, had ze samen met Dave Stewart van The Eurythmics een wereldhit met "Lily was here' en mag ze zichzelf dankzij haar plaat Saxuality een "Grammy nominated artist' noemen. Inmiddels is Candy niet alleen een van de bekendste vrouwen in de Nederlandse muziek, maar ook een van de beste saxofonisten ter wereld, in het buitenland nog beroemder dan hier. Ze werkte samen met o.a. Beyoncé, Aretha Franklin, Blondie en Pink Floyd, speelt met haar band over de hele wereld in uitverkochte zalen en op de grootste festivals en scoorde meerdere nummer 1-hits in de VS.

In Sax, Candy & rock-'n-roll vertelt ze openhartig over haar leven en werk: hoe haar ouders ervoor zorgden dat ze niet zoals Amy Winehouse eindigde, over feestjes van Prince met als enige gasten Kim Basinger en zijzelf, over hoe het er écht aan toe gaat on the road, over liefde en vriendschap en hoe het is om als vrouw de baas van de band te zijn.

De zeven zussen van Lucinda Riley

Titel: De zeven zussen
Schrijfster: Lucinda Riley
Uitgever: Xander Uitgevers BV.
Verschijningsdatum: September 2017


Over de schrijfster:
Lucinda Riley schreef op haar vierentwintigste haar eerste roman. De boeken van Lucinda zijn vertaald in 25 talen en in 36 landen uitgegeven. Riley woont met haar gezin in North Norfolk, Engeland.

Achterflap:
Na de plotselinge dood van hun vader komen Maia en haar zussen bij elkaar in hun ouderlijk huis, een prachtig landhuis aan het Meer van Genève. De zussen werden als baby door Pa Salt geadopteerd en krijgen na zijn dood allemaal een brief met een mysterieuze verwijzing naar hun afkomst.
Maia's verleden brengt haar naar Rio de Janeiro. Daar aangekomen probeert ze met de weinige aanwijzingen die ze heeft haar achtergrond te ontrafelen. Het voert haar tachtig jaar terug in de tijd, naar de bouw van het wereldberoemde Christus de Verlosser-beeld én de glamour van de jaren twintig in Parijs. Slaagt zij erin haar ware identiteit te achterhalen?
De zeven zussen is het eerste deel uit een zevendelige serie over liefde, verlies en de zoektocht naar wie je werkelijk bent.

Mijn mening:
Goede boeken kunnen niet dik genoeg zijn, maar wat als een boek slecht is e je moet dan ruim zeshonderd bladzijdes lezen?
De zusjes DÁpliese, luisterend naar de namen Maia, Ally (Acyone), Star (Asterope), Cece (Celaeno), Tiggy (Taygete), Electra en Merope (zij is afwezig) weten geen van allen hoe ze bij Pa Salt terecht zijn gekomen, na zijn dood komt hier verandering in.
Bij het begin van het boek krab ik mij wat op het hoofd, want een alleenstaande man die zeven meisjes adopteert? Na zijn dood, kunnen zijn dochters op zoek naar hun verleden.  
Dit eerste deel van De zeven zussen draait om Maia, zij is de oudste van het stel, en haar afkomst ligt in Rio de Janeiro. Maia besluit daar heen te reizen , op zoek naar antwoorden op de vele vragen. Een spannende zoektocht volgt.
Het heden en verleden wisselen elkaar af in dit boekwerk en het is eigenlijk gewoon genieten. Het is spannend en ontroerend.
Daarnaast is de stijl van schrijven prettig en boeiend te noemen. Daar er nog zes delen zullen gaan volgen, elk met een andere zus in de hoofdrol, eindigt dit eerste deel met nog vele vragen en doen je uitkijken naar het tweede deel.

Bijzonder debuut in januari 2018

Susan van Eyck debuteert met Mijn beeld van jou een feelgoodroman voor de fans van Jojo Moyes, John Green en Chantal van Gastel.

Emma is begin dertig en lijkt alles voor elkaar te hebben – al jaren dezelfde vriend, haar carrière uitgestippeld – tot ze Boris tegen het lijf loopt. Deze fotograaf zet haar veilige wereld op zijn kop als ze halsoverkop verliefd op hem wordt. Maar net als er voorzichtig een vonk overgeslagen lijkt te zijn, bezweert hij haar dat hij het niet waard is om haar leven voor overhoop te gooien en is hij opeens verdwenen. Waarom wil Boris niet dat Emma voor hem kiest? En kan Emma nog terug naar haar veilige leventje, of gaat ze op zoek naar antwoorden?

Op 9 januari 2018 zal dit boek verschijnen.

Dodelijke affaire van Peter James

Titel: Dodelijke affaire
Auteur: Peter James
Uitgeverij: Fontein
Publicatiedatum: september 2017

Wat vond ik van de cover ?

De cover is sober, maar toch wel sfeervol en vooral intrigerend, en alhoewel met een ereader covers van minder belang zijn, vind ik de cover zeker en vast mooi passen in de reeks rond Roy Grace. In dit geval moest de cover mij het boek niet verkopen, vermits ik sowieso al fan was van Roy en zijn collega’s / vrienden / familie, dus telkens er een nieuw boek in de reeks verschijnt, komt het steevast hoog op mijn verlanglijstje.

Wat verwacht ik van tevoren ?

In de aanloop naar deze recensie heb ik eerst nog de 2 voorgaande boeken gelezen, ‘als de dood’ en ‘tot in de dood’. Beide boeken waren naar mijn mening top en liepen quasi naadloos in mekaar over; met meerdere doorlopende verhaallijnen. Ik hoop dat ‘dodelijke affaire’ met evenzeer bij de keel zal grijpen, even vlot leest en even goeie verhaallijn heeft. Verder hoop ik dat het persoonlijke leven van Roy en de zijnen verder wordt ontrafeld. En uiteraard hoop ik op een spannend boek!

 Citaat van Peter Ustinov ‘als de werel ontploft, zullen de laatste woorden die je hoort komen van een expert die uitlegt waarom dit nooit kan gebeuren’.

Mijn recensie :

In de laatste 3 weken de voorlopig laatste 3 boeken uit de Roy Grace reeks vlot na elkaar gelezen. Het meest recente boek ‘dodelijke affaire’ is iets dikker dan de voorgaande, en leest naar mijn gevoel is minder snel, maar daarom zeker niet minder vlot. Maar wat is het boek spannend en meeslepend ! Net zoals bij de andere boeken uit de reeks begint ook ‘dodelijke affaire’ met een bijna verwarrend aantal verhaallijnen en karakters, maar al snel groeien deze naar mekaar toe en worden de onderlinge verbanden hoe langer hoe duidelijker. Het boek zit vol spannende wendingen en bouwt op naar een spannende ontknoping van het hoofdverhaal. Maar dat niet alleen, het rode-draad verhaal rond Roy’s eerste vrouw Sandy ontwikkelt zich bijzonder snel en heeft een geweldige plot-twist in de laatste pagina’s; zoals wij het hier in het Antwerpse al wel eens zeggen (maar dan een beetje opgeschoond) : deze had ik absoluut niet zien aankomen !

Bovendien krijgt in dit boek ook een andere personage uit de reeks een iets prominenter, en zeg maar gerust sympathiekere rol, zoals ook dit in de laatste boeken werd opgebouwd

 ‘Als je ooit hebt gedacht dat je te klein was om verschil te maken, heb je nog nooit het bed gedeeld met een mug’

Ik vind ‘dodelijke affaire’ een topboek, meeslepend en bijzonder onderhoudend; op goodreads heb ik hem alvast het maximum van 5 sterren gegeven; enne,, ik ben al helemaal klaar voor het volgende boek, want uiteraard zijn er cliffhangers die het wachten op nummer 13 alvast moeilijk zullen maken.

‘Dodelijk affaire’ staat heel hoog in het lijstje van 40 boeken die in tot dusver in 2017 heb gelezen, minstens top 5; als het al niet top 3 is !!

Als ik teruglees naar ‘wat verwacht ik van het boek’, kan ik alleen maar zeggen : verwachting absoluut ingelost !!!!!!

Karin

Intrigerend boek Onder de huid

Op 13 februari komt dit boek uit:

‘Onder de huid’ (The Possessions)van Sara Flannery Murphy is een schitterende roman over liefde, verlangen en obsessie

Edie heeft een ongebruikelijke baan: ze werkt als ‘body’ in het Elysische instituut. Dankzij een drug kan een body korte tijd de persoonlijkheid van een overledene aannemen. Edie slikt de drug opdat haar cliënten de ervaring hebben met hun dierbaren te praten. De meeste body’s houden het werk niet lang vol, maar Edie verlángt juist naar de vergetelheid die het werk met zich meebrengt.

Dan raakt Edie geobsedeerd door cliënt Patrick, wiens vrouw Sylvia overleden is. Ondanks de mysterieuze omstandigheden rond Sylvia’s dood ontwikkelt ze gevoelens voor Patrick. Ze spreekt buiten werktijd met hem af, en langzaam raken de regels steeds verder op de achtergrond. Regels die er zijn om de body’s te beschermen, want het werk is niet zonder gevaren…

Sara Flannery Murphy woont in Oklahoma met haar man en zoon. ‘Onder de huid’ is haar debuutroman, en werd internationaal lovend ontvangen.

‘Door sommige boeken vlieg ik heen, maar van dit boek wilde ik iedere zin aandachtig lezen. Echt zo bijzonder hoe Edie onder m'n huid kroop, helemaal met een verhaal als dit! Ik heb ervan genoten zoals ik het liefst van een boek geniet: ik had geen flauw idee welke kant het verhaal op zou gaan, ik wist niet eens welk genre: psychologische roman, thriller, spookverhaal? Wat een goede tip.’ Evelyn Romp van Boekhandel Westerhof